I otzänt ân ed Castèl San Pîr
Zirudella di Giuseppe Casadio Loreti in dialetto di Castel San Pietro (Bo)
Da un po’ ed tänp us fà un grän dîr
par i otzänt ân ed Castèl San Pîr.
Änc se par mé al pèr ajîr,
a prufétt d l avenimänt
par dscårrer un po’ con la mî zänt.
A sån la Tårr ch’ed Castèl
l’é l’emblêma naturèl.
Mé da qué a i vàdd tótt:
chi fà bän e chi fà mèl.
A in ò vésst un po’ ed tótt i culûr
che i m an dè “gioia”, mo änc tänt dulûr.
Ai ò vésst guèr e angherî
ch'al gnêva vójja ed scapèr vî.
Ai ò vésst carestî
e chi invêzi al tirêva vî,
incuränt d la pôvra zänt
ch’ui manchêva änc al mudänt!
Pó finalmänt,
la pès l’à avû al sopravänt
e la poplaziån la n à pió pòra
d la guèra e dal canån.
Änca mé ai ò da dîr
ch'ai ò fât di bì suspîr,
quänd ch’i um sparêven vsén ai dênt
um tarmêva änc i fundamênt,
e sänper a causa dal canån
un dé um la fé adòs änc al leån.
Da qué, a vàdd al fiómm
che um mända al sû prufómm.
A vàdd i cópp,
mo an riéss pió a cuntèri tótt:
una vôlta i arivêven
solamänt a l’aquedótt.
A n vàdd pió al marchè
e i curdarén con la su teorî
ed tirêr avänti, andänd indrî.
A vàdd tänti automòbil,
che con al gâs dal sû mutåur
i um mänden só un strän udåur,
che la sîra con al fràssc
um fà dèr un cåulp ed tàss.
Int la prémm’åura d la matéina
al mî pinsîr al va a la funtanéina,
la Figadèla… quàlla sé
ch’la dà l’âqua tótt i dé,
la dà a tótt, sänza vràir gnênt,
a chi u in bàvv såul un bichîr
o a chi u in porta vî una bått
giänd che la fà bän al fégghet
e la guaréss änc al zingiått.
A vôj arcurdèr ai paesän
la zänt impurtänta e ch’l’à fât dal bän:
Adolfo Albertazzi, narratore,
Ciro Galvani, di teatro grande attore,
Bartolomeo da Varignana, maestro di chirurgia,
Giovanni Acquaderni, Pietro Inviti.
O i persunâg’ qué ed pasâg’:
Giuseppe Garibaldi, ch’al durmé ai “Dû Purtón”
e l’êra tänta la sån ch’l avêva,
che al zdé mé, dåpp a dû dé,
con la canpäna ed mezdé.
Adès a m fairm aqué
in atai.a ed festegèr Castèl San Pîr
e ch’i um métten dåu o trai bandîr.
A salûd i mî castlèn
e àugur a tótt un månnd ed bän
con tänta pé., quatrén e pän.
“Ciao, a presto”, a s avdrän,
La vostra Tårr
Di Giuseppe Casadio Loreti